Kursor, 11 III 2010

Znikający punkt rzeczywistości

Odbił się w zwierciadłach tęczówki

Ginąc tarmosi rozbiegane myśli

Migający kursor domaga się uwagi

Na szerokim ekranie

Rozkazuje białym dłoniom

A one posłusznie pracują miarowo

Szkoda zabieganych dłoni

Które zamiast nóg roztańczonych

Zastępować mają nam transport

Pomiędzy jednym transferem a drugim


Jedna odpowiedź to “Kursor, 11 III 2010”

  1. piekny współczesny wiersz mama

Dodaj komentarz